जेव्हा मी नोकरीच्या शोधात होतो तेव्हाची गोष्ट आहे. कधीकधी दुपारच्या वेळी वेळ घालवायला मी एका मोठ्या झाडाखाली असलेल्या बसस्टॉपवर जाऊन बसायचो.एके दिवशी असाच बसस्टॉपवर बसलो असताना एक सुंदर मुलगी तिथे आली. एका मागोमाग एक सगळ्या नंबरच्या बस येऊन गेल्या पण ती कोणत्याच बसमध्ये चढली नाही. आता मात्र माझ्या मनातले नोकरीचे विचार जाऊन मी तिचा विचार करू लागलो.
माझ्यासारखीच वेळ घालवत असेल का? ..
नाही नाही गळ्यात कसलीतरी कार्ड दिसतंय. मग कोणाची तरी वाट बघत असेल का? ..
किती नशीबवान आहे हिचा बॉयफ्रेंड! इतका वेळ वाट बघतेय तरीही चिडचीड नाही. …
तंद्री लागलेलीच विचारांची इतक्यात आवाज ऐकू आला
एस्क्युज मी?
मी बंदच असलेले हेडफोन कानांतून काढत म्हणालो, येस?
१२ नंबरची बस बराच वेळ झाला आली नाही. तिची फ्रिक्वेंसी कमी आहे का?
अहो १२ नंबरची बस इथे येतच नाही, तीचा मार्ग वेगळा आहे. ती तर पुढच्या चौकात मिळेल तुम्हाला
ओह! पण हा काय नंबर लिहीलाय स्टॉपवर!
खरच दिसत होता १२ नंबर
तेव्हढ्यात २१२ नंबरची बस.आली आणि सगळ्या गोष्टीचा उलगडा झाला. पक्ष्यांच्या कृपेने २ हा अंक झाकला गेला होता. मजेशीरच प्रसंग होता तो. आम्ही दोघे हसू लागलो.
बोलता बोलता सहज मी तीच्या ऑफिसमध्ये ओपनिंग आहे का विचारले आणि माझा रेझ्युमे पाठवून दिला आणि सुदैवाने काही दिवसांनी मला नोकरी मिळाली देखील.
तर अशी १२ नंबरची बस मला नोकरी मिळवून देणारी….
No comments:
Post a Comment